Gmina Ułęż położona jest w północno-zachodniej części województwa lubelskiego, w powiecie ryckim. Znajduje się w regionie zwanym Małym Mazowszem, który obejmuje pogranicze Mazowsza, Małopolski i Podlasia. Gmina leży na Wysoczyźnie Żelechowskiej w pradolinie rzeki Wieprz, która wyznacza południową granicę gminy na odcinku ok. 15 km. Gmina Ułęż sąsiaduje z następującymi gminami: od południa z gminą Baranów i Żyrzyn (powiat puławski), od wschodu z gminą Jeziorzany (powiat lubartowski), od północy z gminą Adamów (powiat łukowski), z gminą Nowodwór (powiat rycki), od północnego zachodu i zachodu z gminą Ryki.
Gmina zajmuje obszar 83,7 km2 (16,6% powierzchni powiatu ryckiego) i jest zamieszkała przez 3755 mieszkańców (6,2% mieszkańców powiatu). W skład gminy wchodzi 12 miejscowości: Ułęż, Sobieszyn, Drążgów, Sarny, Korzeniów, Białki Dolne, Białki Górne, Podlodów, Podlodówka, Lendo Ruskie, Zosin i Żabianka. Dzielą się one na 13 sołectw.
Podstawowym źródłem utrzymania mieszkańców jest rolnictwo. Uprawia się głównie zboża, ziemniaki, rośliny pastewne oraz rzepak. Na uwagę zasługują uprawy truskawek, porzeczek, a także sady owocowe. Główne sektory zatrudnienia to oświata, handel, usługi i administracja.Gmina może poszczycić się bardzo dobrą siecią dróg publicznych, na co zwracają uwagę przyjezdni goście. Powodem do zadowolenia jest również zaopatrzenie miejscowości w sieć wodociągową i pełną telefonizację.
Podstawową opiekę zdrowotną na terenie gminy sprawuje Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej „Medivita” w Ułężu. Najbliższe gabinety specjalistyczne i szpital powiatowy znajdują się w odległych o 20 km Rykach.
Gmina Ułęż jest ważnym ośrodkiem oświatowym. We wsi Sobieszyn mieszczą się dwie szkoły średnie: Liceum Ogólnokształcące im. Jana III Sobieskiego w Sobieszynie oraz Zespół Szkół im. Kajetana hr. Kickiego w Sobieszynie – Brzozowej. Szkolnictwo obowiązkowe obejmuje 3 placówki oświatowe: Gimnazjum Publiczne im. Jana III Sobieskiego w Sobieszynie, Szkołę Podstawową im. Jana III Sobieskiego w Sobieszynie i Szkołę Podstawową w Białkach Dolnych.
Gmina może poszczycić się bardzo dobrą siecią dróg publicznych, na co zwracają uwagę przyjezdni goście. Przez gminę przebiegają następujące drogi krajowe: Nr 17: Warszawa – Lublin – Dorohusk (Kijów) – Hrebenne (Lwów), Nr 48: Tomaszów Mazowiecki – Dęblin – Kock. Odległość siedziby gminy od ważniejszych miast: od Ryk – 20 km, od Puław – 30 km, od Lublina – 65 km, od Warszawy – 110 km. Gmina dba o rozwój infrastruktury. W ciągu ostatnich lat zmodernizowano większość dróg kładąc nową nawierzchnię asfaltową. Sukcesywnie poprawia się stan obiektów użyteczności publicznej. Gmina otwarta jest na wszelkie inwestycje, które przyczyniłyby się do jej rozwoju.
Przyroda w gminie Ułęż jest bardzo bogata. Ze względu na brak przemysłu zachowało się tu wiele gatunków roślin i zwierząt, niekiedy rzadko spotykanych w Polsce. W Sarnach, Żabiance, Ułężu, Sobieszynie oraz w dolinie Świnki na Brzozowej, Wólce Sobieszyńskiej i Podlodowie znajdują się duże kompleksy stawów, które stanowią prawie 7 % powierzchni gminy. Hoduje się w nich głównie karpie. W dolinie Wieprza oraz na terenach leśnych w pobliżu szkoły w Sobieszynie-Brzozowej i Podlodowa utworzono Obszar Chronionego Krajobrazu o nazwie „Pradolina Wieprza”. Można tu spotkać mozaikę niemal wszystkich drzew występujących w Europie Środkowej, np. dąb, lipa, grab, brzoza, klon, świerk, modrzew. Flora lasów liczy wiele gatunków mchów, porostów i grzybów. Rosną tu zawilce wielokwiatowe, kopytniki i paprotki zwyczajne. W obrębie stawów występuje bogata roślinność szuwarowa, grążel żółty i grzybienie białe. Wśród rzadkich gatunków ptaków napotkać można perkoza dwuczubego i perkoza zausznika, a także przy – odrobinie szczęścia- czaplę białą, zimorodka, a nawet orła bielika. Na szczególną uwagę zasługuje obecność ściśle chronionego żółwia błotnego, który jest w Polsce jedynym gatunkiem żółwia żyjącym na wolności. Często występuje tu zaskroniec zwyczajny oraz bocian biały, którego gniazda na stałe wpisały się w tutejszy krajobraz . Wśród ssaków na uwagę zasługują nietoperze, jeże i bobry.
Dzikie i nieuregulowane meandry rzeki Wieprz tworzą wiele niezwykłych punktów widokowych, zwłaszcza w Korzeniowie, Białkach, Żabiance, Ułężu i Sobieszynie. Tereny te są atrakcją dla wędkarzy, ornitologów i miłośników przyrody.
